Ο Διαβήτης στέλνει προειδοποιητικά σημάδια τα οποία όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσει ο ασθενής, τόσο μικρότερη θα είναι μακροπρόθεσμα η βλάβη που μπορεί να προκληθεί.
Ειδικότερα στην περίπτωση του Διαβήτη Τύπου 2 πολλά από αυτά τα συμπτώματα ενδέχεται να είναι τόσο ήπια ώστε να περνούν απαρατήρητα στην αντίληψη του ατόμου.
Σε αντίθεση με τον Διαβήτη Τύπου 1 στον οποίο είναι πιο σοβαρά και εκδηλώνονται γρήγορα, σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα μικρά σήματα που στέλνει το ανθρώπινο σώμα δεν πρέπει να αγνοούνται και ο ασθενής χρειάζεται άμεσα να απευθύνεται στον γιατρό του για την περαιτέρω εξέτασή τους.
Πως όμως μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τα πρώτα σημάδια του Διαβήτη και ποια είναι τα αθόρυβα εκείνα συμπτώματα τα οποία πρέπει να μας ενεργοποιήσουν;
Κάθε πότε επισκέπτεστε την τουαλέτα;
Η ούρηση αποτελεί ένα συνήθη τρόπο με τον οποίο το σώμα προσπαθεί να αποβάλλει τα αυξημένα ποσοστά του ζαχάρου.
Εφόσον λοιπόν παρατηρήσετε πως η νυχτερινή επίσκεψη στην τουαλέτα συμβαίνει περισσότερες από δύο φορές, τότε μάλλον είναι αναγκαίο να προχωρήσετε σε μία γενική εξέταση αίματος.
Διψάω περισσότερο
Εδώ δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, η συχνή ούρηση προκαλεί περισσότερη δίψα. Το άτομο λοιπόν στην προσπάθειά του να μειώσει αυτή τη σωματική ανάγκη, σε πολλές περιπτώσεις καταναλώνει χυμούς και αναψυκτικά τα οποία αυξάνουν τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε πάλι στο ίδιο σημείο από όπου το πρόβλημα ξεκίνησε.
Απώλεια βάρους
Η επαναλαμβανόμενη ούρηση προκαλεί απώλεια υγρών & θερμίδων και κατ’ επέκταση απώλεια βάρους εξαιτίας της ελλειπούς διαχείρισης του ζαχάρου στο σώμα. Σημαντικό ρόλο όμως όσον αφορά την απώλεια σωματικού βάρους παίζει η ένδεια ινσουλίνης. Τα μειωμένα ως και ελάχιστα επίπεδα ινσουλίνης στο ανθρώπινο σώμα, έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας υπερκαταβολικής κατάστασης , με τελική κλινική έκφραση την απώλεια σωματικού βάρους.
Με την έναρξη της θεραπείας το άτομο παρατηρεί αύξηση του σωματικού του βάρους εξαιτίας των ισορροπημένων επιπέδων ζαχάρου στο αίμα, της φαρμακευτικής μείωσης των περιφερικών αντιστάσεων στην δράση της ινσουλίνης και την αποκατάσταση της ελλειμματικής έκκρισης αυτής όταν αυτό απαιτείται.
Έλλειψη ενέργειας και αίσθηση αυξημένης πείνας
Το ανθρώπινο σώμα μετατρέπει την τροφή σε γλυκόζη την οποία τα κύτταρα χρησιμοποιούν ως ενέργεια. Τα κύτταρα όμως για να μπορέσουν να μεταβολίσουν την γλυκόζη έχουν ανάγκη από ινσουλίνη.
Από την στιγμή λοιπόν που τα ίδια αντιστέκονται στην ινσουλίνη ή εφόσον το σώμα δεν έχει την ικανότητα παραγωγής αρκετής ινσουλίνης, η γλυκόζη δεν εισέρχεται στα κύτταρα με αποτέλεσμα την απώλεια ενέργειας.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει περισσότερη πείνα και κούραση από ότι συνήθως.
Έλλειψη διάθεσης
Εφόσον τα επίπεδα του ζαχάρου στον αίμα δεν είναι ισορροπημένα στο άτομο, αναπόφευκτα επηρεάζεται και η διάθεση του.
Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις τα άτομα διακατέχονται από εριστικότητα και παρουσιάζουν σημάδια τα οποία παραπέμπουν στην κατάθλιψη.
Δεν είναι λίγες δε οι φορές που άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν αυτήν την κατάσταση, θεωρούν πως έχουν την ανάγκη κάποιας ψυχιατρικής θεραπείας.
Τα ίδια όμως άτομα παρατηρούν αλλαγή της διάθεσής τους με την βελτίωση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα τους μέσω της αγωγής την οποία προτείνει ο γιατρός.
Θολή όραση
Η συσσώρευση γλυκόζης στο μάτι μειώνει την ικανότητά του να εστιάσει σωστά, κάτι που παρατηρείται σε αρχικά στάδια του διαβήτη και το οποίο προκαλεί προσωρινή αλλοίωση του σχήματος του ματιού.
Έπειτα όμως από μικρό χρονικό διάστημα εξειδικευμένης θεραπείας, τα φυσιολογικά μεγέθη και η όραση του ματιού επανέρχονται.
Αργή επούλωση πληγών
Στα άτομα με υψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα οδηγούν σε μείωση της ικανότητας επούλωσης πληγών του σώματος.
Αίσθηση μουδιάσματος στα πόδια
Η έλλειψη ισορροπίας του ζαχάρου έχει επίσης σαν συνέπεια μια μικρή βλάβη στα νεύρα, πράγμα το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει μία αίσθηση μουδιάσματος ή και πόνου στα πόδια.
Λοιμώξεις του ουροποιητικού
Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού, παρότι το άτομο ακολουθεί μία σωστή καθημερινή υγιεινή, μπορεί να οδηγήσουν τον γιατρό να προτείνει εξειδικευμένες εξετάσεις για διαβήτη.
Αυτό συμβαίνει διότι για τους μύκητες και τα βακτήρια, η παρουσία υψηλών επιπέδων ζαχάρου στον κόλπο και τα ούρα αποτελούν φιλόξενο έδαφος, οδηγώντας στην εμφάνιση λοιμώξεων και μολύνσεων.
Αίσθηση φαγούρας και ξηρό στόμα.
Η αυξημένη παραγωγή ούρων αφυδατώνει το σώμα ενός διαβητικού ατόμου, αποτέλεσμα αυτού είναι ο ασθενής να νιώθει ξηρό το στόμα του, ενώ η αφυδάτωση που προκαλείται κάνει το δέρμα του σώματος πιο ξηρό προκαλώντας παράλληλα και φαγούρα.
Tip: Τι να κάνω τώρα που κόλλησε η ζυγαριά;