O Νεογνικός Σακχαρώδης Διαβήτης κάνει την εμφάνιση του τους πρώτους 6 μήνες της ζωής ενός βρέφους και αποτελεί μία κληρονομική μορφή διαβήτη.
Θεωρείται σπάνιας μορφής καθώς εμφανίζεται μία φορά ανά 300.000 γεννήσεις.
Εξαιτίας βλάβης στην επιφάνεια του ινσουλινοπαραγωγικού κυττάρου του βρέφους, δεν παράγονται αρκετές ποσότητες ινσουλίνης, πράγμα το οποίο έχει ως συνέπεια την υπεργλυκαιμία.
Σε ποσοστό πάνω του 50% ο Νεογνικός Διαβήτης θεωρείται ισόβιος – Μόνιμος Νεογνικός Διαβήτης- ενώ είναι πολλές φορές οι περιπτώσεις που συγχέεται με τον Διαβήτη Τύπου 1, ο οποίος όμως κάνει την εμφάνιση του μετά τους 6 μήνες ζωής ενός βρέφους.
Στις υπόλοιπες των περιπτώσεων ο νεογνικός διαβήτης υποχωρεί κατά την διάρκεια της βρεφικής ηλικίας, μπορεί όμως να κάνει ξανά την εμφάνιση του αργότερα – Μεταβατικός Νεογνικός Διαβήτης-.
Και οι δύο παραπάνω μορφές νεογνικού διαβήτη συνήθως κληρονομούνται από τον ένα γονέα, υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις οι οποίες διαπιστώνονται ως νέες μεταλλάξεις.
Σχεδόν όλες οι περιπτώσεις Νεογνικού Διαβήτη αντιμετωπίζονται με την χορήγηση σουλφονυλουρίας, εκτός αυτής ενός γονιδίου, η οποία απαιτεί ινσουλινοθεραπεία σε αρχικό στάδιο και στην συνέχεια παρεμβάσεις με άσκηση και κατάλληλη διατροφή.
Η ινσουλίνη θεωρείται αναγκαία στην περίπτωση της μορφής του μεταβατικού νεογνικού διαβήτη ο οποίος οφείλεται εξαιτίας της μετάλλαξης του γονιδίου HNF1B.
Η γενετική βάση του μεταβατικού νεογνικού διαβήτη έχει σχεδόν ανακαλυφθεί από την επιστημονική κοινότητα και οφείλεται σε διάφορες γονιδιακές ανωμαλίες τριών διαφορετικών μηχανισμών.
Σχεδόν δύο στις τρεις περιπτώσεις προκαλούνται εξαιτίας ανωμαλιών τους χρωμοσώματος 6q24, ενώ υπάρχουν και αυτές που εμφανίζονται λόγω μεταλλάξεων διαφορετικών γονιδίων όπως το προ-προϊνσουλινικό γονίδιο -INS- και το HNF1B.
Ευτυχές είναι πως η ανάγκη για ινσουλίνη μειώνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα και στις περισσότερες των περιπτώσεων διακόπτεται μέχρι την 12η εβδομάδα.
Στους μισούς όμως περίπου από τους ασθενείς ο διαβήτης ενδέχεται να υποτροπιάσει κατά την διάρκεια της εφηβείας ή και νωρίτερα από αυτήν.
Σε κάθε περίπτωση όμως νεογνικού διαβήτη, θεωρείται σημαντικό να γίνεται ένας γονιδιακός έλεγχος ώστε να αποφεύγεται στο βρέφος η ινσουλινοθεραπεία και οι ενέσεις.
Ο γονιός πρέπει να παραμένει ψύχραιμός και αισιόδοξος, καθώς η επιστήμη σήμερα έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου, να απευθύνεται στον γιατρό του και να ακολουθεί πιστά τις συμβουλές του.
Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με την Διατροφή στον Σακχαρώδη Διαβήτη!