Διαβήτης & Μέλι
Μπορεί το άτομο με Διαβήτη Τύπου 2 να καταναλώνει μέλι;
Βαδίζοντας χέρι με την παχυσαρκία, την έλλειψη άσκησης και την κακή διατροφή, ο διαβήτης τύπου 2 λαμβάνει τα τελευταία χρόνια διαστάσεις «επιδημίας». Σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF), «ο διαβήτης τύπου 2 είναι ο συνηθέστερος τύπος διαβήτη. Αντιπροσωπεύει περίπου το 90% όλων των περιπτώσεων διαβήτη».
Πρώτο στάδιο του διαβήτη τύπου 2 είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη. Επειδή η ινσουλίνη δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά, τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αυξάνονται. Απελευθερώνοντας ακόμη περισσότερη ινσουλίνη. Αυτό μπορεί τελικά να εξαντλήσει το πάγκρεας και το σώμα. Να αρχίσει να παράγει όλο και λιγότερη ινσουλίνη, με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπεργλυκαιμίας.
Αν και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται κυρίως σε μεγαλύτερους ενήλικες, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ολοένα και περισσότερο σε παιδιά, εφήβους και νεαρούς ενήλικες. Εξαιτίας της αυξανόμενης παιδικής παχυσαρκίας.
Ο ρόλος της διατροφής
Η διατροφή αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για τη σωστή και αποτελεσματική διαχείριση του διαβήτη τύπου 2.
Μια προσεκτικά σχεδιασμένη, υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, με προσοχή στην κατανάλωση λιπαρών, αλκοόλ και σακχάρων είναι σημαντική.
Ως προς τα τελευταία, τα σάκχαρα δηλαδή, ένα σημαντικό ερώτημα που τίθεται είναι: Μπορεί το άτομο με διαβήτη να καταναλώνει μέλι;
Μέλι, ο διατροφικός χρυσός
Γνωστό από την αρχαιότητα για τις αντισηπτικές, αντιμικροβιακές, αντιμυκητιασικές, αντιικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του, το μέλι έχει χαρακτηριστεί ως “διατροφικός χρυσός”.
Μία κουταλιά της σούπας μέλι αποδίδει περίπου 60 θερμίδες. Περιέχει 17 γραμμάρια υδατανθράκων. Βιταμίνες και μέταλλα, όπως βιταμίνη C, σίδηρο, φυλλικό οξύ, μαγνήσιο, κάλιο και ασβέστιο, καθώς και αντιοξειδωτικές ουσίες. Ουσίες δηλαδή που προλαμβάνουν την κυτταρική γήρανση και τη φθορά.
Ο μύθος γύρω από το μέλι – Διαβήτης & Μέλι
Σε σχέση με το μέλι, κυκλοφορεί ωστόσο ένας πολύ μεγάλος και σχετικά επικίνδυνος μύθος. Υπάρχει η πεποίθηση ότι το μέλι, επειδή είναι πιο φυσικό, δεν ανεβάζει το σάκχαρο όσο η ζάχαρη και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατό της. Όμως κάτι τέτοιο απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Τόσο η ζάχαρη, όσο και το μέλι, που αποτελείται από γλυκόζη και φρουκτόζη, ανεβάζουν εξίσου το σάκχαρο στο αίμα. Το μοναδικό πλεονέκτημα του μελιού είναι ότι επειδή είναι πιο γλυκό από την κρυσταλλική ζάχαρη, μπορεί κανείς να πετύχει το ίδιο γλυκό αποτέλεσμα, με μικρότερη ποσότητα.
Σε κάθε περίπτωση, συστήνεται η κατανάλωση μελιού από το άτομο με διαβήτη να γίνεται με μέτρο. Όπως ακριβώς γίνεται και με τη ζάχαρη.
Μια καλή εναλλακτική για ικανοποίηση της ανάγκης για γλυκιά γεύση, χωρίς κινδύνους, είναι οι ολιγοθερμιδικές γλυκαντικές ουσίες, οι οποίες δεν επηρεάζουν τα επίπεδα της μεταγευματικής γλυκόζης στο αίμα.
Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με το Διαβητικό Πόδι!