Ο Διαβήτης είναι  η πάθηση στην οποία το σώμα χάνει τη δυνατότητα του είτε να παράγει ινσουλίνη (βλάβη των βήτα-κυττάρων του παγκρέατος-> διαβήτης τύπου 1) είτε να ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη (οι  ιστοί εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη και το πάγκρεας αδυνατεί να παράξει επαρκή επίπεδα της ορμόνης -> διαβήτης τύπου 2). 

Φυσιολογικά όρια – Σάκχαρο

Για τους υγιείς ενήλικες, οι τιμές του σακχάρου νηστείας θα πρέπει να κυμαίνονται από 72-99mg/dL και οι τιμές του μεταγευματικού σακχάρου (περίπου δύο ώρες μετά το γεύμα) δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τα 140mg/dL. 

Παθολογικές τιμές

Όταν στη νηστεία, η γλυκόζη του αίματος ξεπερνά τα 126mg/dl, όταν σε τυχαία μέτρηση το σάκχαρο του αίματος είναι πάνω από 200mg/dl και όταν στη δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη (καμπύλη σακχάρου) το σάκχαρο, δύο ώρες μετά τη χορήγηση 75 γρ. γλυκόζης είναι επίσης πάνω από 200mg/dl, τότε μιλάμε για διαβήτη.  

Όταν οι τιμές του σακχάρου ενός ατόμου (νηστείας και μεταγευματικό) ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια που αναφέραμε παραπάνω, χωρίς όμως να φτάνουν τις παθολογικές τιμές που θέτουν τη διάγνωση για διαβήτη, τότε μιλάμε για προδιαβήτη.  

Τιμές Σακχάρου – στόχοι για τα άτομα με διαβήτη

Οι φυσιολογικές τιμές του σακχάρου, που θα πρέπει να πετυχαίνει το άτομο με διαβήτη, εξατομικεύονται από τον ειδικό διαβητολόγο, ανάλογα με τον ασθενή που έχει απέναντι του.  Σε γενικές γραμμές ωστόσο, για τα άτομα άνω των 20 ετών, διαμορφώνονται ως εξής: 

Σάκχαρο νηστείας: Κάτω από 100 mg/dL

Προγευματικό σάκχαρο: 70-130 mg/dL

Μεταγευματικό σάκχαρο (1-2 ώρες μετά το γεύμα): κάτω από 180 mg/dL

Σάκχαρο πριν την άσκηση: Τουλάχιστον 100 mg/dL

Σάκχαρο πριν τον ύπνο: 100-140 mg/dL

Τιμές πιο ψηλά και πιο χαμηλά από τις παραπάνω, μπορεί να έχουν σημαντικές επιπτώσεις και απαιτούν ειδική διαχείριση. 

Υπεργλυκαιμία

Ο αρρύθμιστος διαβήτης (υπεργλυκαιμία) είναι αυτός που προκαλεί τις κυριότερες επιπλοκές της νόσου: τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια,  τη νεφροπάθεια που μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική ανεπάρκεια, τη νευροπάθεια, η οποία μπορεί να αφορά είτε το σύνολο των νεύρων (πολυνευροπάθεια), είτε μεμονωμένα νεύρα, τα εμφράγματα και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, αλλά και το διαβητικό πόδι. 

Οι πολύ υψηλές τιμές σακχάρου μπορούν να οδηγήσουν σε μια πολύ σοβαρή και επείγουσα κατάσταση. Γνωστή ως διαβητική κετοξέωση. Η κετοξέωση μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια συνείδησης το άτομο με διαβήτη. Σε ακραίες καταστάσεις- μπορεί να απειλήσει ακόμη και τη ζωή του.

Υπογλυκαιμία

Ωστόσο, η αποτελεσματική ρύθμιση του σακχάρου δεν έχει να κάνει μόνο με την αποφυγή της υπεργλυκαιμίας, αλλά και της υπογλυκαιμίας.   

Και η υπογλυκαιμία (τιμές σακχάρου κάτω από το 70) μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια αισθήσεων, ζάλη, σύγχυση,  κώμα, ακόμη και θάνατο.  Η υπογλυκαιμία μπορεί να εμφανιστεί όταν το άτομο με διαβήτη λάβει μεγαλύτερη δόση ινσουλίνης από αυτή που έχει ανάγκη. Όταν επίσης φάει λιγότερο από όσο πρέπει ή παραλείψει κάποιο γεύμα. Καταναλώσει πολύ αλκοόλ ή ασκηθεί πιο έντονα από όσο ενδείκνυται.

Η θεραπεία της υπογλυκαιμίας περιλαμβάνει  τη λήψη γλυκόζης από το στόμα ή την ενδοφλέβια χορήγηση  υγρών που περιέχουν γλυκόζη.

Πρόληψη 

Σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματική ρύθμιση του σακχάρου και στην αποφυγή τόσο της υπεργλυκαιμίας, όσο και της υπογλυκαιμίας, έχουν τόσο η φαρμακευτική αγωγή, όσο και η διατροφή του ατόμου, η άσκησή του, ακόμη και η ψυχική του κατάσταση. 

Τον σημαντικότερο ρόλο παίζει ωστόσο η αυτοπαρακολούθηση του διαβήτη, από τον ίδιο τον ασθενή. Αυτός που θα καθορίσει τη συχνότητα των αυτομετρήσεων είναι, ασφαλώς, ο θεράπων ιατρός.

Tip: Γνωρίζετε ποιες είναι οι Συνέπειες του Αρρύθμιστου Διαβήτη;