Διαβήτης – Τα πρώτα συμπτώματα!

Διαβήτης – Τα πρώτα συμπτώματα!

Ο Διαβήτης στέλνει προειδοποιητικά σημάδια τα οποία όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσει ο ασθενής, τόσο μικρότερη θα είναι μακροπρόθεσμα η βλάβη που μπορεί να προκληθεί.

Ειδικότερα στην περίπτωση του Διαβήτη Τύπου 2 πολλά από αυτά  τα συμπτώματα ενδέχεται να είναι τόσο ήπια ώστε να περνούν απαρατήρητα στην αντίληψη του ατόμου.

Σε αντίθεση με τον Διαβήτη Τύπου 1 στον οποίο είναι  πιο σοβαρά και  εκδηλώνονται γρήγορα, σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες.  

Σε κάθε περίπτωση πάντως, τα μικρά σήματα που στέλνει το ανθρώπινο σώμα δεν πρέπει να αγνοούνται και ο ασθενής χρειάζεται άμεσα να απευθύνεται στον γιατρό του για την περαιτέρω εξέτασή τους.

Πως όμως μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει τα πρώτα σημάδια του Διαβήτη και ποια είναι τα αθόρυβα εκείνα συμπτώματα τα οποία πρέπει να μας ενεργοποιήσουν;

Κάθε πότε επισκέπτεστε την τουαλέτα;

Η ούρηση αποτελεί ένα συνήθη τρόπο με τον οποίο το σώμα  προσπαθεί να αποβάλλει τα αυξημένα ποσοστά του ζαχάρου. 

Εφόσον λοιπόν παρατηρήσετε πως η νυχτερινή επίσκεψη στην τουαλέτα συμβαίνει περισσότερες από δύο φορές, τότε μάλλον είναι  αναγκαίο να προχωρήσετε σε μία γενική εξέταση αίματος.

Διψάω περισσότερο

Εδώ δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, η συχνή ούρηση προκαλεί περισσότερη δίψα. Το άτομο λοιπόν στην προσπάθειά του να μειώσει αυτή τη σωματική ανάγκη, σε πολλές περιπτώσεις καταναλώνει χυμούς και αναψυκτικά τα οποία αυξάνουν τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε πάλι στο ίδιο σημείο από όπου το πρόβλημα ξεκίνησε.

Απώλεια βάρους 

Η επαναλαμβανόμενη ούρηση προκαλεί απώλεια υγρών & θερμίδων και κατ’ επέκταση απώλεια βάρους εξαιτίας της ελλειπούς διαχείρισης του ζαχάρου στο σώμα. Σημαντικό ρόλο όμως όσον αφορά την απώλεια σωματικού βάρους παίζει η ένδεια ινσουλίνης. Τα μειωμένα ως και ελάχιστα επίπεδα ινσουλίνης στο ανθρώπινο σώμα, έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία μιας υπερκαταβολικής κατάστασης , με τελική κλινική έκφραση την απώλεια σωματικού βάρους. 

Με την έναρξη της θεραπείας το άτομο παρατηρεί αύξηση του σωματικού του βάρους εξαιτίας των ισορροπημένων επιπέδων ζαχάρου στο αίμα, της φαρμακευτικής μείωσης των περιφερικών αντιστάσεων στην δράση της ινσουλίνης και την αποκατάσταση της ελλειμματικής έκκρισης αυτής όταν αυτό απαιτείται.

Έλλειψη ενέργειας και αίσθηση αυξημένης πείνας

Το ανθρώπινο σώμα μετατρέπει την τροφή σε γλυκόζη την οποία τα κύτταρα χρησιμοποιούν ως ενέργεια. Τα κύτταρα όμως για να μπορέσουν να μεταβολίσουν την γλυκόζη έχουν ανάγκη από ινσουλίνη. 

Από την στιγμή λοιπόν που τα ίδια αντιστέκονται στην ινσουλίνη ή εφόσον το σώμα δεν έχει την ικανότητα παραγωγής αρκετής ινσουλίνης, η γλυκόζη δεν εισέρχεται στα κύτταρα με αποτέλεσμα την απώλεια ενέργειας. 

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει περισσότερη πείνα και κούραση από ότι συνήθως.

Έλλειψη διάθεσης

Εφόσον τα επίπεδα του ζαχάρου στον αίμα δεν είναι ισορροπημένα  στο άτομο, αναπόφευκτα επηρεάζεται και η διάθεση του. 

Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις τα άτομα διακατέχονται από εριστικότητα και παρουσιάζουν σημάδια τα οποία παραπέμπουν στην κατάθλιψη.

Δεν είναι λίγες δε οι φορές που άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν  αυτήν την κατάσταση, θεωρούν πως έχουν την ανάγκη κάποιας ψυχιατρικής θεραπείας. 

Τα ίδια όμως άτομα παρατηρούν αλλαγή της διάθεσής τους με την βελτίωση των επιπέδων ζαχάρου στο αίμα τους μέσω της αγωγής την οποία προτείνει ο γιατρός.

Θολή όραση

Η συσσώρευση γλυκόζης στο μάτι μειώνει την ικανότητά του να εστιάσει σωστά, κάτι που παρατηρείται σε αρχικά στάδια του διαβήτη και το οποίο προκαλεί προσωρινή αλλοίωση του σχήματος του ματιού.

Έπειτα όμως από μικρό χρονικό διάστημα εξειδικευμένης θεραπείας, τα φυσιολογικά μεγέθη και η όραση του ματιού επανέρχονται.  

Αργή επούλωση πληγών

Στα άτομα με υψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα οδηγούν σε μείωση της ικανότητας επούλωσης πληγών του σώματος. 

Αίσθηση μουδιάσματος στα πόδια

Η έλλειψη ισορροπίας του ζαχάρου έχει επίσης σαν συνέπεια μια μικρή βλάβη στα νεύρα, πράγμα το οποίο ενδέχεται να προκαλέσει μία αίσθηση μουδιάσματος ή και πόνου στα πόδια.

Λοιμώξεις του ουροποιητικού

Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού, παρότι το άτομο ακολουθεί μία σωστή καθημερινή υγιεινή, μπορεί να οδηγήσουν τον γιατρό να προτείνει εξειδικευμένες εξετάσεις για διαβήτη. 

Αυτό συμβαίνει διότι για τους μύκητες και τα βακτήρια, η παρουσία υψηλών επιπέδων ζαχάρου στον κόλπο και τα ούρα αποτελούν φιλόξενο έδαφος, οδηγώντας στην εμφάνιση λοιμώξεων και μολύνσεων.

Αίσθηση φαγούρας και ξηρό στόμα.

Η αυξημένη παραγωγή ούρων αφυδατώνει το σώμα ενός διαβητικού ατόμου, αποτέλεσμα αυτού είναι ο ασθενής να νιώθει ξηρό το στόμα του, ενώ η αφυδάτωση που προκαλείται κάνει το δέρμα του σώματος πιο ξηρό προκαλώντας παράλληλα και φαγούρα.

Tip: Τι να κάνω τώρα που κόλλησε η ζυγαριά;

Κοιλιοκάκη – Όσα πρέπει να γνωρίζω

Κοιλιοκάκη – Όσα πρέπει να γνωρίζω

Η κοιλιοκάκη αποτελεί μια πάθηση του λεπτού εντέρου. Προκαλείται όταν ο οργανισμός  δεν ανέχεται την γλουτένη, μία πρωτεΐνη που βρίσκεται στα δημητριακά όπως το σιτάρι, η βρώμη, η σίκαλη και το κριθάρι.

Ο ανθρώπινος οργανισμός με δυσανεξία στη γλουτένη, αντιδρά παράγοντας αντιγλιαδινικά αντισώματα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή του εσωτερικού τοιχώματος  του λεπτού εντέρου.

Προϋπόθεση για την εκδήλωση Κοιλιοκάκης είναι η γενετική προδιάθεση του ατόμου, καθώς και η κατανάλωση τροφής που περιέχει γλουτένη.

Η Κοιλιοκάκη εκδηλώνεται συνήθως στην βρεφική ηλικία όταν το βρέφος -περίπου σε ηλικία 6 μηνών- καταναλώσει δημητριακά.

Παρ’ όλα αυτά, ενδέχεται να εμφανιστεί πολύ αργότερα, ακόμα και σε ενήλικη ηλικία, όταν πλέον “ενεργοποιηθεί” από ιογενείς ασθένειες ή κάποιες διαφορετικές αιτίες.

Κοιλιοκάκη – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της Κοιλιοκάκης διαφέρουν κατά περίπτωση και ηλικία του ατόμου.

Βρέφη

Στα βρέφη προκαλεί διάρροια και γαστρεντερικές ενοχλήσεις, απώλεια βάρους, μεγάλες, συχνές και δύσοσμες κενώσεις.

Παιδιά

Στα παιδιά, πέρα από την παραπάνω συμπτωματολογία, ενδέχεται να προκαλέσει οξυθυμία, εμετούς, αναιμία και ανορεξία, ναυτία, στοματικές άφθες και δερματίτιδα.

Ενήλικες

Στα ενήλικα άτομα προκαλεί -στο αρχικό στάδιο- ένα αίσθημα κόπωσης και αδιαθεσίας, με περιορισμένες ίσως γαστρεντερικές ενοχλήσεις.

Καθώς όμως η κοιλιοκάκη μειώνει την απορρόφηση θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων, προκαλείται οστεοπόρωση, αναιμία, ορμονικές και νευρικές διαταραχές, καθώς και απώλεια βάρους.

Επίσης, ενδέχεται να ευθύνεται και για την εμφάνιση άλλων νόσων όπως η υπογονιμότητα και οι ηπατικές διαταραχές.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το 1% του Ευρωπαϊκού πληθυσμού πάσχει από την νόσο της Κοιλιοκάκης. Επειδή δε, σε πολλές περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι ήπια, πολλά άτομα είναι πιθανόν να μην γνωρίζουν πως πάσχουν από την  νόσο, καθώς δεν υποβάλλονται στις απαραίτητες εξετάσεις.

Έχει παρατηρηθεί επίσης, αυξημένη συχνότητα κοιλιοκάκης σε άτομα που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, από ερπητική δερματίτιδα, σύνδρομο Down, αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, σύνδρομο Williams ή σύνδρομο Turner.

Κοιλιοκάκη – Διάγνωση

Με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της Κοιλιοκάκης, χρειάζεται να προχωρήσουμε σε εξειδικευμένη εξέταση αίματος. Σκοπός είναι να διαπιστώσουμε την παρουσία αντισωμάτων έναντι της ρετικουλίνης, του ενδομυίου και της γλιαδίνης.

Εφόσον στο αίμα παρουσιαστούν αυτά τα αντισώματα, τότε κρίνεται απαραίτητη η γαστροσκόπηση. Μέσω της γαστροσκόπησης πραγματοποιείται βιοψία δείγματος του εσωτερικού τοιχώματος του λεπτού εντέρου, ώστε να ταυτοποιηθεί η πάθηση.

Σύμφωνα με τις τελευταίες ιατρικές πράξεις, για την οριστική διάγνωση απαιτείται σειρά από τρεις βιοψίες, μεταξύ των οποίων εναλλάσσεται η δίαιτα του ατόμου, με και χωρίς γλουτένη.

Ένα αυτοάνοσο νόσημα

Η κοιλιοκάκη δεν αποτελεί κάποια αλλεργία η τροφική δυσανεξία. Πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα. Ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρά στη γλουτένη και μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος επιτίθεται στους ίδιους του τους ιστούς.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την πρόκληση βλαβών στο τοίχωμα του λεπτού εντέρου, καθώς ενδεχομένως και μια αρνητική επίδραση σε διαφορετικά μέρη του ανθρώπινου σώματος.

Κοιλιοκάκη & Διατροφή

Παρά το γεγονός πως η κοιλιοκάκη  αποτελεί σοβαρή και χρόνια πάθηση, σήμερα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά χωρίς την χρήση φαρμάκων.

Προϋπόθεση είναι η δια βίου δίαιτα ελεύθερης γλουτένης, καθώς επαναφέρει το τοίχωμα του λεπτού εντέρου στην φυσιολογική του κατάσταση, ελέγχοντας την πάθηση.

Η δίαιτα είναι σημαντικό να ακολουθείται αυστηρά και με σύνεση. Ακόμα και μικρή ποσότητα γλουτένης ενδέχεται να είναι τοξική για τα άτομα που πάσχουν από Κοιλιοκάκη.

Ενώ ο χρόνος αποκατάστασης και ο βαθμός της βλάβης του λεπτού εντέρου είναι δυσανάλογα μεγαλύτερα.

Στο αρχικό στάδιο της δίαιτας πολλά άτομα τρομάζουν με την αλλαγή που χρειάζεται να κάνουν στις διατροφικές τους συνήθειες.

Παρ’ όλα αυτά σήμερα υπάρχουν τόσες εναλλακτικές τροφές διαθέσιμες, ώστε να διαμορφώσουμε μία καθημερινή δίαιτα χωρίς μεγάλες στερήσεις.

Το ρύζι, το καλαμπόκι και οι πατάτες, είναι ασφαλείς αμυλούχοι υδατάνθρακες καθώς δεν περιέχουν γλουτένη. Επιτρέπονται επίσης το κρέας, οι ξηροί καρποί, τα ψάρια, τα λαχανικά και τα φρούτα.

Στην αγορά υπάρχουν επίσης διαθέσιμα δεκάδες παρασκευασμένα προϊόντα χωρίς γλουτένη.

Μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε εύκολα στα ράφια, καθώς το σύμβολο που φέρουν είναι ένας διαγραμμένος μίσχος δημητριακών, ένα σήμα το οποίο εγγυάται την απουσία γλουτένης από το προϊόν.

Tip: Ενημερωθείτε για την Παχυσαρκία και τις επιπλοκές της